Hayatınızın hangi döneminde olursanız olun şartlar sizi sıfırdan başlamaya itebilir. Hemde her yönden sıfır bir şekilde.

Halbuki ömrünüzün ciddi bir bölümünü yaşamışsınızdır, kurduğunuz hayaller olacak diye beklerken her taraftan gelen o duygusal yıpranma artık bir çöküntüye götürebilir.

Bazen En Başa Dönmek Gerekir!

En sevdikleriniz, en yakınlarınız artık bu kavramlar içini boşaltmış durumda. Yaptığınız tüm fedakarlıkları bir çırpı da silen ve hala sizden bir şeyler bekleyen insanlara daha ne verebilirsiniz ki?

Bu doyumsuz tek taraflı hareketlere nereye kadar sabır gösterilebilir?

Sadece sevdiğiniz ve bağlı olduğunuz için bir şeyleri içinden gelerek yapıp karşıdakinin sadece tek bir şeye odaklı olduğunu görmek can yakar.

Yakar yakmasına da bir noktadan sonra işte o yara kaynar ve değişik bir hal alır ya işte insan da öyle olmuyor.

Herkesin bir eşik noktası var bu hayatta ve kimse kimseye muhtaç ya da zorunlu değil.

Bırakın onlar öyle düşünsün,

Doğruların yalnızca onlara gözüktüğünü düşünsün, 

Bırakın.

Geride bırakın ve yeniden başlayın…